Schilderkunst

Ik kan mij nog goed herinneren dat ik dit schilderij voorgeschoteld kreeg tijdens de lessen kunstgeschiedenis op mijn middelbare school. Met de puistjes op mijn voorhoofd en het schamele beetje frans dat ik al had geleerd, kon ik ontcijferen wat er stond: dit is geen pijp. Maar deze tekst stond toch duidelijk onder een schildering van een pijp? Hoezo ontkende de schilder (René Magritte) dan dat hij een pijp had geschilderd? Het raadsel liet me niet meer los, en tot op de dag van vandaag ben ik gek op Magritte en zijn simpele manier van bevragen.

Als je een vluchtige blik op Instagram werpt, lijkt het alsof iedereen een succesvolle urban creative is die zijn of haar passie volgt en daar diens beroep van heeft gemaakt. We zien alleen de hoogtepunten maar hoe staat het met de rest van het verhaal? Kunstspot was benieuwd hoe het mensen vergaat ná de (kunst)academie. Waar lopen ze tegenaan? Hoe is het écht om van je passie je beroep te maken? Hebben social media écht een plaats binnen een kunstenaarspraktijk? In het tweede artikel van deze reeks staat Irene Veltman (1991) centraal. Zij studeerde in 2013 af aan Academie Minerva en vertelt over haar ervaringen in de wereld na de academie.

Het is maar goed dat Groninger kunstenaars ook buiten onze provinciegrenzen exposeren. Zo kom je tenminste nog eens ergens. Neem nou Kunstruimte Wagemans in het Friese plaatsje Beetsterzwaag, gesitueerd in een oud schooltje dertig minuten buiten Stad, alwaar schilder Thijs Jansen (Groningen, 1986) werken toont die hij tussen 2008 en 2018 maakte. Jansen had in 2013 nog een solotentoonstelling in het Drents Museum en won in 2011 de Gerrit van Houten Prijs. We kregen een exclusieve rondleiding van deze Groninger realist: 'Bij alles wat ik verzin denk ik: op welke manier kan ik dit het beste in beeld brengen én het er tegelijkertijd vanzelfsprekend uit laten zien?’

In de tentoonstelling Grrrom! in het Groninger Museum staat het dier in de kunst centraal: bezoekers kunnen zich vergapen aan allerlei koeien, honden, olifanten, duiven en andere (fantasie)beesten. Bijna alle dieren zijn afkomstig uit het depot van het museum – op één bruikleen na. Maar hoe werkt dat eigenlijk, een tentoonstelling organiseren uit de vaste collectie? Kunstspot besloot het voor je uit te zoeken en sprak met Julia Dijkstra (1990), Beringer Hazewinkel conservator in opleiding bij het Groninger Museum en een van de samenstellers van Grrrom!

In een oude gymzaal aan de Travertijnstraat, vlakbij de wijken Vinkhuizen en De Held, zijn verschillende ateliers van jonge Groninger kunstenaars te vinden. In één van die werkruimtes treffen wij Klaas Jonkman (1990), die in Utrecht, Gent en Sydney studeerde en in 2016 zijn mastergraad in schilderkunst aan het Frank Mohr Instituut behaalde. Momenteel legt hij de laatste hand aan een aantal werken die onderdeel zullen zijn van de tentoonstelling Prospects & Concepts, te zien tijdens kunstbeurs Art Rotterdam. 

Zeventien studenten van de Klassieke Academie voor Beeldende Kunst tonen hun werk in de eindexamenexposities in de Martinikerk (beeldhouwkunst) en in Pictura (schilderkunst). Kunstspotfotograaf Sander van der Bij ging langs om het vast te leggen.

Het wordt beschreven als een creatieve broedplek, een kunstenaarscommune, een bakermat voor innovatieve kunst. De Biotoop in Haren, wat is het nu eigenlijk? Tijdens de open dag van de Biotoop op een zonnige zondagmiddag nam Kunstspot, samen met zo’n 1800 anderen, een kijkje in het oude universiteitsgebouw vol creatieve geesten.

In Groningen ben je nooit langer dan een half uur fietsen van een plek verwijderd. Met ongeveer 200.000 inwoners is onze stad behoorlijk compact te noemen (ter vergelijking: Amsterdam heeft er ruim 800.000). De metropolen van de wereld met hun torenhoge flatgebouwen, urenlang pendelen tussen wijken en miljoenen inwoners lijken hier doorgaans ver weg. Niet bij galerie with tsjalling:, waar momenteel de duo-expositie Collective Space van Mattijs van den Bosch en Julio Pastor te zien is. Tot en met 3 juni kun je hier grootstedelijke scènes en voorstellingen, gezien door de ogen van twee verschillende kunstenaars, in je opnemen om even wat groter te denken.