Over het algemeen kennen wij Daan Roosegaarde als de ontwerper, kunstenaar en innovator die zich veel bezighoudt met maatschappelijk kernwaarden zoals schone lucht, schoon water en schone energie. Wat soms redelijk rechttoe rechtaan wordt uitgewerkt zoals met de Smog Free Tower en soms poëtisch zoals met Waterlicht. Roosegaarde is iemand die gewend is om buiten in en mét de publieke ruimte te werken. De tentoonstelling Presence is echter een heel ander verhaal...

De in Amsterdam werkende kunstenares Elisabet Stienstra (1967) stelt haar werk na dertig jaar weer tentoon in haar geboorteregio Groningen. Afgelopen maand is in de Oosterparkwijk haar kunstwerk De Figuurtoren onthuld en in het CBK Groningen is op dit moment haar autonome werk te zien in de expositie getiteld The Female Presence. De toeschouwer fantaseert, associeert en vraagt zich af, vanwaar deze vrouwenbeelden? En hoe kan het dat het openbare werk zo verschilt van haar autonome werk? We woonden een lezing van haar bij. 

De Nederlandse zomer is het perfecte moment voor een museumbezoekje,  misschien wel buiten Groningse contreien. Mocht je tijdens je treinreis nog steeds niet genoeg hebben van alles wat met kunst te maken heeft – of misschien lig je gewoon op het strand of aan het zwembad – dan vind je hieronder elf boeken over kunst en kunstenaars om je bezig te houden. Van roman tot biografie, van graphic novel tot vakantie-doeboek: voor ieder wat wils.

De 150 bachelors van Academie Minerva en masters van het Frank Mohr Instituut zijn druk bezig met afstuderen deze maand, met als klap op de vuurpijl de eindexamenexposities eind juni in de voormalige Suikerfabriek. In een serie duo-interviews laten we de afstudeerders zelf aan het woord. Deel vijf: Shraddha Raja Uday (1996) en Nicky McArthur (1995).

De 150 bachelor's van Academie Minerva en masters van het Frank Mohr Instituut zijn druk bezig met afstuderen deze maand, met als klap op de vuurpijl de eindexamenexposities eind juni in de voormalige Suikerfabriek. In een serie duo-interviews laten we de afstudeerders zelf aan het woord. Deel vier: Ghiel de Best (1994) en Sofia Dimova (1996).

De 150 bachelor's van Academie Minerva en masters van het Frank Mohr Instituut zijn druk bezig met afstuderen deze maand, met als klap op de vuurpijl de eindexamenexposities eind juni in de voormalige Suikerfabriek. In een serie duo-interviews laten we de afstudeerders zelf aan het woord. Deel drie: Hinke-Ann Eleveld (1962) en Eleni Tsompanidou (1993)

De 150 bachelor's van Academie Minerva en masters van het Frank Mohr Instituut zijn druk bezig met afstuderen deze maand, met als klap op de vuurpijl de eindexamenexposities eind juni in de voormalige Suikerfabriek. In een serie duo-interviews laten we de afstudeerders zelf aan het woord. In deel twee van de serie praten we met Lola Diaz Cantoni (1993) en Jorien Ketelaar (1998) die een gezamenlijk project (Art as a Tool) presenteren bij de afstudeerexpositie en samen het collectief Constructive Collective vormen.

De 150 bachelor's van Academie Minerva en masters van het Frank Mohr Instituut zijn druk bezig met afstuderen deze maand, met als klap op de vuurpijl de eindexamenexposities eind juni in de Suikerfabriek. In een serie duo-interviews laten we de afstudeerders zelf aan het woord. Deel één: Rafig Abbasov (1997) en Denislav Golemanov (1996).

Wat doe je wanneer je de collectie van een gerenommeerd ontwerper erft? En nog wel die van de vrouw die jou heeft grootgebracht. Monika Stadler (1943) beheert het nalatenschap van moeder en beroemd Bauhausmeister en weefster Gunta Stölzl (1897-1983). Tijdens een lezing naar aanleiding van de tentoonstelling Gunta Stölzl: 100 jaar Bauhausstoffen in Wall House #2 vertelt ze meer over de collectie, de band die ze met haar moeder had en de herinneringen die de werken met zich meedragen.

Feminisme en kunst, daar kun je mij ’s nachts voor wakker maken. Ik was dan ook heel gelukkig toen ik las over de expositie Strijd! 100 Jaar Vrouwenkiesrecht in het Groninger Museum. Tegelijkertijd riep het ook iets van irritatie in me op, omdat historische tentoonstellingen me doorgaans niet zo kunnen bekoren. Ik kijk in een museum liever naar kunst dan naar vitrines vol met ouderwetse haarkammen en horloges. Toch vond ik dat ik moest gaan, omdat het onderwerp me aan het hart ligt en ik mezelf over die schroom heen wil zetten.