Het is misschien niet het eerste waar je naar kijkt als je een museum of galerie bezoekt: de lijst. Toch spelen lijsten een belangrijke rol in de ervaring van een kunstwerk. Wat komt er kijken bij het inlijsten van kunst? Kunstspot sprak met de Groningse lijstenmaker Ton van Vliet (1960) over het ambacht, de relatie tussen het kunstwerk en de lijst, en of punaises af en toe ook mogen.
Anna-Rosja Haveman (1993) studeerde in augustus 2017 af in Kunstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen en kon amper een maand later al aan de slag bij het Groninger museum als co-curator van de tentoonstelling LaChapelle: Good News For Modern Man. Niet de minste startersbaan. Daarnaast runt ze een eigen galerie aan huis en verschijnen er allerlei publicaties van haar hand. Hoe heeft ze dat voor elkaar gekregen en wat houdt haar werk in? “Werken met David LaChapelle was inspirerend, maar soms ook een flinke uitdaging.”
Onlangs kwam hij binnen op nummer 35 van de top 50 van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars van Nederland. Nummer 35, oftewel kunstenaar Marc Bijl (1970), exposeerde in 2012 in het Groninger Museum en doet sinds 2015 studiobezoeken als gastdocent aan het Frank Mohr Instituut (FMI) te Groningen. Kunstspot vroeg hem naar zijn rol als kunstenaar en gastdocent. ''Ik ben graag de outsider die af en toe even komt buurten.''
In de Oude Boteringestraat staat een pand waar je niet zomaar aan voorbij kan lopen. Op het raam staat ‘Uitgeverij van bijzondere boeken’. Het gaat om Philip Elchers, alias Flip Ekkers. Kunstspot schoof bij hem aan voor een gesprek over het boek als kunstvorm.
Een kunstwereld is niks zonder musea, galeries en kunstenaars. Maar die kunstenaars moeten natuurlijk wel worden opgeleid. Sam Peeters (1976) is stripmaker, illustrator én docent aan twee verschillende kunstacademies. Aan het begin van het nieuwe studiejaar vertelt hij over zijn werk.
Hoe zorg je dat kunst door iedereen gezien wordt? Het antwoord is makkelijker dan je denkt: plaats je werk in de openbare ruimte. Kunstspot ging langs bij Maree Blok (1959) en Bas Lugthart (1955), een kunstenaarsduo dat al jaren een groot deel van het Nederlandse landschap bepaalt met hun werk. De kans is groot dat je een aantal van hun werken al kent. Alleen al in Groningen staan ze in de plantsoenvijver, aan de Prinsesseweg en bij het Zerniketerrein. Wat drijft dit kunstenaarsduo, en hoe maken ze zulke gigantische kunst in de openbare ruimte?
Wie zich in de verheven nevelen tussen de muzen van de kunst bevindt, vergeet weleens dat al die prachtige concepten ook ten uitvoer moeten worden gebracht, wil je het ooit terugzien. En staat je bronzen beeld eenmaal in de stad te pronken, dan kan het gebeuren dat iemand die meer waarde hecht aan het materiaal dan het concept er een arm afzaagt. Kortom: de Kunst heeft een gieterij en restaurateurs nodig. Zoals Ateliers MTW (Museum Technische Werken) in Groningen.
Wie zorgt voor het onderhoud van de kunst op straat? Wie let erop dat de beelden niet overgroeien en komt in actie als de kunst die het stadsbeeld bepaalt wordt vernield door vandalen? In de gemeente Groningen zijn dat Diana Lourens, kunstbeheerder vanuit het Centrum Beeldende Kunst (CBK) en technisch specialist Jan Pestoor van Stadsbeheer. Door hun intensieve samenwerking blijft de kunst in de stad zoals we die graag zien: een bijzonder en prachtig deel van de omgeving. “Beelden moet niet alleen goed te onderhouden, maar ook ‘hufterproof’ zijn.”