Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Mannelijk naakt in de kunst | Ron Amato’s fotografietherapie

Wat doe je met bloedmooie naakte mannen? Fotograaf Ron Amato stopt ze in een houten doos. Waarom? Dat vroeg Kunstspot hem bij de tentoonstelling ‘The Naked Eye’ in galerie MooiMan, waar zijn werk nu te bewonderen is. Volgens de kunstenaar hebben zijn foto’s een therapeutische werking. Alles wat ik maak, draait om het oplossen van mijn problemen.”



 

Aan het fraaie Noorderplantsoen grenst galerie MooiMan die nog iets veel fraaiers herbergt: foto’s van schitterende gespierde mannen. De mannen zijn van het soort dat lijkt op sculpturen van Griekse goden: gespierd, naakt en bewegingsloos. De negen foto’s hangen in een boter-kaas-en-eierenformatie en tonen ieder een houten doos die gevuld is met twee of drie mannen in een intieme pose: ze raken elkaar aan, kruipen over elkaar heen, knuffelen of houden elkaar vast in een innige omhelzing.

Mannelijke verlangens in hokjes

Dat de naakte mannen zo intiem met elkaar in een doos zitten heeft een reden, want intimiteit en het verlangen naar verbintenis zijn erg belangrijk voor de Amerikaanse kunstenaar. “Mijn werk draait om connectie, vertelt hij. Amato wijst naar de middelste foto waarop een oudere en jongere man elkaar omhelzen. “Dit stel representeert een vader-zoonrelatie. In mijn kindertijd waren de relaties met mannen niet succesvol: niet dat het zo slecht was, maar er was geen echte verbintenis. Ik denk dat ik wist dat ik anders was. Ik was niet zoals de andere jongens. Deze foto heeft te maken met mijn verlangen naar die mannelijke verbintenis.”

Amato’s zoektocht naar verbintenis houdt niet op bij zijn foto’s, maar werkt door op zijn modellen. “De meeste modellen kennen elkaar niet, maar veel van hen zijn heel hecht geworden nu,” vertelt hij. “Het eerste wat ik doe wanneer ze binnenkomen, is ze hun kleren laten uittrekken en de modellen in de doos stoppen. Ze worden dan gedwongen om met de situatie om te gaan. Dit proces verbindt hen op een bepaalde manier. Ik weet niet precies waarom dit gebeurd, maar ze ervaren het alsof ze samen iets heel bijzonders hebben meegemaakt. Iets wat niemand anders heeft gedaan.”

Fotografietherapie

Het fotograferen van naakte mannen heeft voor hem een therapeutische werking. “Alles wat ik maak draait om het oplossen van mijn problemen. Wanneer ik geen problemen meer heb, hou ik op met kunst maken,” verklaart de kunstenaar.

Verlangens, verbintenis en intimiteit, Ron Amato heeft allerminst moeite met het uiten van zijn eigen gevoelens. “Ik ben heel sentimenteel,” vertelt hij. “Ik huil bij films, muziek en theater. Wanneer ik in het theater zit moet ik altijd huilen, zelfs wanneer het vrolijk is. Dus ik denk dat veel van mijn fotografie die sentimentele waarde en ervaring in zich heeft.”

Gespierd als een Griekse god

Terug naar de knappe mannen, die zo gespierd lijken dat ze doen denken aan de Griekse goden uit de klassieke oudheid. Of beter, Michelangelo’s beminnelijke David. Volgens Ron Amato is deze associatie geen toeval, hij gaat namelijk elk jaar naar Florence op vakantie. “Ik ben heel erg beïnvloedt door de beeldhouwwerken uit de Renaissance. Elk jaar bestudeer ik de David en andere werken van Michelangelo. Wat mij fascineert aan de sculpturen is dat ze bijna lijken te bewegen. Maar ironisch genoeg bewegen mijn modellen niet echt op de foto, dat zijn dan weer standbeelden.”

Dit is het eerste artikel in de reeks ‘Mannelijk naakt in de kunst’ waarin Kunstspot zich zich de komende maanden gaat verdiepen.

 

Tekst: Franciska de Beer
Beeld: Sander van der Bij