Dit is het verhaal achter deze draagbare schilderijen: oog-miniaturen

Aan het einde van de achttiende eeuw zag een gekke accessoire in Engeland het licht: het oog-miniatuur. Dit waren miniatuurschilderijen van een oog van een geliefde of familielid, verwerkt in een sieraad. Het idee was dat de ogen de poorten naar de ziel zijn. Met het dragen van iemands oog had je dus een representatie van meest intieme gevoelens en gedachten van die persoon bij je. De eerste versie werd waarschijnlijk door George IV naar een weduwe gestuurd, als teken van zijn liefde voor haar. Dit gebaar was eigenlijk ongepast, dus om anoniem te blijven werd alleen het oog afgebeeld. Hij had dus heel letterlijk een oogje op haar. Hoewel het oog vaak een religieuze betekenis draagt in de kunst wanneer het alleenstaand wordt afgebeeld, waren deze sieraden niets meer dan sentimenteel aandenken aan een naaste. Sommige ogen hadden zelfs een klein traantje, wellicht waren dit de ogen van een overleden persoon. De kleine schilderijtjes werden meestal niet voorzien van signatuur, omdat ze zo klein waren.