Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

HYPER: van extreme selfies tot roze reuzen

Verfkanonnen, grasvelden en winkels. De 125 studenten die dit jaar afstuderen aan Academie Minerva weten van al deze dingen kunstwerken te maken. De studenten zijn druk in de weer met de laatste voorbereidingen voor de eindexamenexpositie HYPER. 

Grote roze reuzen

Wie een wandeling maakt door het gebouw aan de Praediniussingel of het gebouw ‘De Zwarte Doos’ aan de Eendrachtskade, valt van de ene verbazing in de andere.

Met haar bloemetjesblouse, cat-eye bril en sierlijke ketting is de Bulgaarse Nia Konstantinova een gezellige verschijning. Haar kunstwerk is dan ook een grote verrassing. In de werkplaats aan de Ulgersmaweg staan vijf gigantische roze reuzen met boze gezichten, gemaakt van papier maché. De reuzen zijn het leger en Konstantinova is hun dictator. Met een neppe zwarte mitrailleur en een soldatenpet gaat ze tussen de reuzen staan. ,,Ik voel me veilig als ik bij mijn reuzen ben.”

De rare vormen van ,,the giants” zijn gebaseerd op de gevolgen van genetische modificatie. Konstantinova vertelt: ,,Ik hoorde een rare complottheorie over een speciaal Russisch leger dat genetisch gemodificeerd zou zijn en daardoor vrijwel onverslaanbaar is. Ook hoor je steeds meer over genetisch gemodificeerd voedsel, wat zou dat eigenlijk doen met ons lichaam?”

De inspiratie voor de reuzen komt van Alice in Wonderland en van de Russische Sovjet beelden die nog op veel plekken in Bulgarije staan. Haar rol van dictator is ontstaan door een uitspraak van haar jongere zusje. ,,Mijn zusje wil dictator worden als ze later groot is!” lacht Konstantinova.  

Selfies, maar dan anders

Het project van Laureen Langkamp is tweeledig. In ‘De Zwarte Doos’ maakt ze muurschilderingen, allemaal zelfportretten. Deze zelfportretten schildert ze heel vaak. ,,Ik heb altijd een kwast in mijn rugzak en mezelf heb ik altijd bij me”, legt ze uit. Op de vraag of dit een soort extreme vorm van selfies maken is, antwoordt ze lachend ,,Ja een beetje wel!”

Daarnaast maakt ze een rijdende kiosk waar ze haar eigen krant, de Volkssnakkel, gaat verkopen. Dit is een krant waarin ze samen met drie anderen schrijft over alledaagse dingen. ,,Zo is de krant veel universeler omdat iedereen zich erin kan herkennen.”

Ook komt op de kiosk de Versnakkeling te liggen. Dit is een soort jaarboek waar een aantal leerlingen die dit jaar afstuderen in komen te staan. ,,Ik vond het jammer dat we geen catalogus meer hebben, dus maak ik er zelf maar een.” In de kiosk zijn ook kleine kunstwerken van andere studenten te koop. 

Geen muziek, gewoon geluiden

In dezelfde ruimte als de roze reuzen staat het houten podium van Laikuen Chan. In dit podium zal zij samen met vriendin Rosemarie Swingle performances geven met geluid. Het duo noemt zich ‘Tatort’, een Duits woord wat zoveel betekent als plaats waar iets gebeurt.

Op de grond van het houten podium, tussen de met papier bedekte wanden vertellen Chan en Swingle over het project. Hun eerste idee was heel anders. Ze wilden een lege winkel huren waar ze elke dag zouden optreden, voor het grote winkelraam. Daar voelden ze zich toch niet comfortabel bij. ,,Het was te open”, zegt Swingle.

Dus bouwden ze een kleiner podium, in de vorm van een houten huis zonder dak, met muren van wit papier. Hier zullen ze met behulp van hun stem en instrumenten als potten en pannen geluiden produceren. “Het klinkt alsof het een heel muzikale performance wordt. Maar het is niet dat we gaan zingen, we gaan alleen geluiden maken.” Op de vraag wat de boodschap achter de performance is, volgt een lange stilte. “That art can be silly”, zegt Chan uiteindelijk. 

HYPER

De eindexamententoonstelling HYPER is van 4 tot 9 juli te bekijken in ‘de Zwarte Doos’ aan de Eendrachtskade 2 en aan Academie Minerva aan de Preadiniussingel 59.

Tekst: Patriecia Kolthof
Foto: Annemiek Lenting