Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.
Een spelletje spelen in een bushokje? Dat heb ik nog nooit gedaan. Meestal kijk ik op m’n telefoon, lees ik een boek en wacht ik dus gewoon op de bus. Maar dat het ook anders kan bewijst de Rem Koolhaas Video Busstop aan het Emmaplein. Daar kun je gamen terwijl je wacht. Awesome!
Gamen in een bushokje? Dat heeft wat uitleg nodig. Zwaan Ipema van het Groningse kunstplateau NP3 weet er meer van. De Video Busstop eMMa is een van de presentatiepodia waar zij hun kunstprojecten exposeren. ,,De games zijn gemaakt door de Amerikaanse video kunstenaar Alex Myers. Op uitnodiging van ons heeft hij twee games ontwikkeld die je kunt spelen tijdens het wachten op de bus. Zonder levels of competitie-element. Je moet er zomaar mee kunnen stoppen als je bus er aan komt.” Dat is de gedachte, maar werkt de game echt zo goed? Ik zocht het uit en nam de bus.
Achter het stalen gordijn in het bushokje, ontwaar ik het computerscherm. Een scherm met ‘multi-touch technologie en geluidstechniek’. Er is keuze uit twee games. Eat All The Things en HICCUP. Ik besluit de eerste te kiezen. Klikken moet met de vinger als een muis op het scherm. Toch lastig als je gamen gewend bent met een controller.
Het volgende scherm is gek, maar verwijst naar ‘Eat All The Things’. Een kaak met twee handen grijpt in een enorme bak met voorwerpen. Nooit eerder at ik tijdens een spel het Empire State Building, een gootsteen of designstoel. Maar dat is het unieke van het spel. Na zoveel happen van de bijzondere ‘salade’ komen woorden in beeld als Humour, Glamour en Erotics die dan weer zijn gekoppeld aan de woorden op het bushokje, ontdek ik later. Waarom weet ik niet.
Van een heel andere orde is HICCUP. Het eerste spel was al vaag maar bij deze game heb ik echt geen idee wat de maker mij hier mee wil vertellen. Te zien is een figuur met schedel, blootliggende hersenen en open organen in de rest van zijn lijf. De hik verwijst waarschijnlijk naar de gele smileys die hij ‘weghikt’. Het poppetje lijkt luchtgitaar te spelen.
Na navraag weet ik dat het de bedoeling is dat de smileys worden weggeklikt, maar erg duidelijk is dat zonder uitleg niet. Een getal onder in het beeld telt af in plaats van dat er punten bij komen, zoals ik ben gewend bij spelletjes. Ondertussen is er nog geen bus geweest en die had ik dan waarschijnlijk gemist. Ik ben geboeid en verbaasd.
Beide spellen stoppen vanzelf. Een uit-, of terugknop is niet te vinden. Ik merk dat ik toch meer nodig heb als geoefende gamer. En uitleg zou fijn zijn. Voorop staat is dat beide games een hoop verbazing en verrassing oproepen. En dat is vast de bedoeling. Het is zoals kunstenaar Alex Myers op zijn eigen website zegt: ‘ I'm Alex. I make weird things.’ Meer werk zien? Klik hier en hier!
Tekst: Walter de Boer
Foto: Ellen Goettsch