Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Kunst op Straat

De Duif, De Man en De Kar

Door: Rosa Timmer, 4 augustus 2015

Bij een hoekpand naast het politiebureau, waar de Kostersgang en de Rademarkt elkaar kruisen, scharrelt een duif op de grond. Hij pikt in het afval dat naast de vuilnisbak ligt. Op de muur daarachter heeft een metershoge graffitiduif net zijn vleugels gespreid. Met zijn diep blauwe en paarse veren is hij klaar om het luchtruim te betreden.

 

Deze duif in het kunstwerk Vervlogen Tijden is geschilderd door kunstenaar Klaas Lageweg (37) uit Groningen. De muur waarop het werk te zien is, sprong hem in het oog. Na overleg met de eigenaar van het pand en de gemeente ,,stonden de neuzen dezelfde kant op” en kon hij aan de slag. Lageweg: ,,De muur had een onderwerp nodig die klopt in de omgeving.”

Hij zocht naar iets wat zich in de buurt heeft afgespeeld en vond een artikel over melkboer Roelf Bierling, die in de laatste boerderij in hartje stad aan de Rademarkt 27 woonde. Het ontwerpproces heeft ongeveer een jaar geduurd, maar het kunstwerk zelf stond na drie dagen hard werken al op de muur. In eerste instantie zou er een paard voor de kar komen, maar dit idee veranderde. Door het paard te verruilen voor een vogel wordt de hoogte van de wand benut, waardoor er meer spanning ontstaat. Lageweg schildert vaker vogels. ,,In het leven is niet veel vrijheid maar op het doek heb je dit wel. En een vogel is een pakkende verbeelding van vrijheid.”                                                          

Druipers van verf

Lageweg gebruikte de muur als een canvas. Op sommige plekken is zichtbaar hoe de verf na het spuiten weer naar beneden is gedropen. Deze druipers staat de schilder bewust toe, omdat ze zorgen dat het werk vrije expressie uitademt. Het heeft iets nonchalants. Ook zijn er pixels in de afbeelding verwerkt. Lageweg voegt deze vaker toe in zijn schilderingen. ,,Dit noem ik realpixelisme. Pixels zorgen voor een moderne toets en passen bij deze tijd. Ik vind het interessant om grafische, realistische en abstracte elementen door elkaar te verwerken. De contrasten die deze combinatie oplevert, zorgen dat het werk spannend blijft.” 

Schilderingen als onkruid

Slechts een enkele voorbijganger blijft kijken hoe op deze koude stadsmuur de realiteit overloopt in fictie. Misschien kijken we in Groningen niet meer op van een stadsduifje meer of minder, ook niet als hij epische proporties aanneemt.

Het is de droom van Lageweg om in grote steden werk te maken. Zijn schilderingen zijn al te zien in onder meer Berlijn en Barcelona. Maar ook voor zijn werk in Groningen heeft hij een wens: ,,Het zou mooi zijn als mijn werk een herkenningspunt wordt. Dat het bij de omgeving gaat horen. Net als onkruid. Maar dan wel heel verzorgd onkruid.’’ Daarnaast wil Lageweg vooral plezier blijven houden in zijn werk, en zichzelf als ‘selfmade man’ blijven ontwikkelen. ,,Paint keeps me going.’’

Er loeit een politiesirene. Terug in de realiteit. De duif op de muur blijft stil. De duif tussen het vuilnis schrikt op, en vliegt de wereld in.

Tekst: Christine Huisman en Meike Leurs
Foto: Christine Huisman