Naar inhoud

Hier een cookie tekst met verwijzing naar de cookies pagina.

Hoe grafisch design afrekent met de selfie

Kijk eens stiekem in de smartphone van de gemiddelde jonge mens en je wordt ondergedompeld in de ontelbare hoeveelheid selfies. Stiekem, want geen mens die dood gevonden wil worden met een volgeschoten album van zichzelf. De installatie van Jauke van den Brink rukt de telefoon uit je handen en laat je schitteren op een foto met een kunstwerk.

Dagelijkse posten we hoeveelheden gedachtes en meningen op sociale media. Het draait hier om onszelf. We solliciteren massaal op een befaamde functie als meest succesvolle regisseur van de belangrijkste productie op aarde: het leven. Ondertussen wordt de selfie steeds vaker gelinkt aan de  psychische stoornis narcisme.

Hoe uniek is het dan als we met zijn allen massaal afstappen van die narcistische selfies, de  smartphone je uit de handen wordt genomen en je zelf kunt schitteren in een ECHT kunstwerk?  Multigetalenteerde grafisch ontwerper Jauke van den Brink krijgt dit met zijn geometrische kunstinstallatie als geen ander voor elkaar. Tijdens De Nacht van Kunst & Wetenschap op 6 juni lieten honderden mensen een foto van zichzelf maken met zijn installatie. 

Jauke redt ons van het verdrinken in selfies

Jauke is multigetalenteerd en dit blijkt dan uit zijn design skills die hij inzet in zijn werk, waar hij al meer dan acht jaar in samenwerking met House of Design werkt aan een didactische methode voor kinderen die geïnteresseerd zijn in 3D-technieken. Als graphic designer past hij zijn interesse voor 3D ook toe op kunstprojecten. Zo nodigde Jauke je tijdens de Nacht van de Kunst en Wetenschap uit voor een foto, maar niet zomaar een foto. Zijn drukbezochte grafische installatie trok deelnemers van alle leeftijden aan om zich te laten fotograferen op een achtergrond van een driedimensionale projectie van geometrische vormen.

Het magische hologram

Jauke projecteerde de tweedimensionale roterende kubussen, cirkels, en driehoeken op een strakgespannen gordijn dat hij stevig vastniette op een cirkelvormige constructie van betonplex, een harde en waterdichte afwerking van hout. Who knew?! Vervolgens werd de projectie door drie identieke constructies herhaald. Het eindresultaat is bijna magisch: een lichtshow van driedimensionale hologrammen waar je in de diepe nacht je ogen niet van af kon houden.

Waarom deze installatie?

De abstracte vormen die soms lijken te verdwijnen in het niets om dan weer als een spiraal op je af te komen werken haast hypnotiserend.  Zoals Jauke het zelf zegt: ,,Ik wilde een opvallende installatie neerzetten.'' En of het opviel! ,,Ik sprak een dame over haar ervaring en het enige wat ze vroeg was: waarom?'' Laat die simpele nieuwsgierigheid nou juist datgene zijn dat de wetenschap stuurt en zorgt voor een constante voorraad aan nieuwe en gedurfde concepten, ook voor de kunst.

Zo brengt Jauke kunst en wetenschap op een harmonische wijze samen, want zeg nou zelf, die selfies zijn toch zó overrated?

Tekst: Shariza Abdoelhak
Foto: Sander van der Bij en Jolien Olijve